მოგზაურობა იწყება!

ერთი ჭეშმარიტების მაძიებელი გზაზე გადააწყდა ლოდს, რომელზეც ეწერა:

“გადააბრუნე და გაიგებ ახალს.” 

მოგზაურმა ბევრი წვალების შემდეგ, როგორც იქნა, გადააბრუნა ლოდი და ნახა წარწერა:

“რისთვის ეძებ ახალ ცოდნას, თუ იმასაც არ აქცევ ყურადღებას, რაც უკვე იცი

 და საერთოდ რად გინდა ცოდნა, თუ იმას რაც იცი, მოქმედებად არ აქცევ?!”

ძალიან მიყვარს წიგნები. მთელი ცხოვრება ვკითხულობდი. დღისით თუ ღამით, სახლში თუ ქუჩაში, ლამპის შუქზე და მთვარის შუქზეც, ვკითხულობდი მთელი არსებით, ვცხოვრობდი ამ წიგნებში, მიყვარდა, მძულდა, ვეჭვიანობდი და ვიბრძოდი, ვეძებდი ფათერაკებს ჩემს საყვარელ გმირებთან ერთად და ასე გრძელდებოდა წლების განმავლობაში…

და აი  ერთხელ, მორიგი წიგნის წაკითხვის შემდეგ, დაფიქრებულმა იმაზე, თუ ვინ ვარ მე, რა არის ჩემი ცხოვრებისეული  მისია და რამდენად შევძელი მისი განხორციელება, გავაცნობიერე, რომ თითქმის ოთხ ათეულ წელს მიღწეული კაცი, ჯერ ისევ ზღაპარში ვცხოვრობდი, რომ მთელი ცხოვრება კი არ ვქმნიდი, რისთვისაც არის მოწოდებული  ადამიანი ზოგადად, არამედ, ვოცნებობდი  და ვფიქრობდი იმაზე, თუ როგორ უნდა შემექმნა,  ვაწყობდი გეგმებს,  ვემზადებოდი,  მაგრამ რეალურად ღირებული არაფერი გამიკეთებია…

მაშინ მივხვდი, რომ მართალია წიგნის კითხვა და სწავლა–განათლება აუცილებელია, მაგრამ გააჩნია რას და როგორ ვსწავლობთ და რაც მთავარია როგორ ვიყენებთ ნასწავლს, რომ წარმატებას აღწევენ არა ის ადამიანები, ვინც მუდმივად და  ბევრს სწავლობენ, არამედ ისინი ვინც ეფექტურად იყენებენ  იმ ცოდნას რაც გააჩნიათ…    

ხოდა გადავწყვიტე მემოგზაურა სამყაროში, სადაც  მარტო ოცნებებით არ ცხოვრობენ, სადაც იციან როგორ უნდა „სწორად ოცნება,“ როგორ უნდა გამოძერწო ოცნებიდან კონკრეტული მიზანი და დაიწყო რეალური ქმედებები მის მისაღწევად.

სადაც მუდმივად მოგიწოდებენ რეალური ნაბიჯების გადადგმისკენ, რადგან ნებისმიერ საქმეში  ყველაზე მთავარი   მოქმედების დაწყებაა, ხოლო ყველაზე ძლიერი მასწავლებელი ის წარუმატებლობები, რომლებიც ამ პროცესის დროს შეიძლება განვიცადოთ, რადგან სწორედ ისინი გვძენენ გამოცდილებას და სიმამაცეს, გვაწრთობენ და გვამზადებენ მომავალი წარმატებისთვის.

ეს არის სამყარო, სადაც გიდობას გაგიწევენ ისეთი გიგანტები, როგორებიც არიან: ნაპოლეონ ჰილი, ენდრიუ კარნეგი, ჯიმ რონი, რობერტ კიოსაკი, ბოდო შეფერი, ბილ გეიტსი, რიჩარდ ბრენსონი, სტივ ჯობსი და უამრავი სხვა „ზეწარმატებული“ ადამიანი.

ამავე დროს,  ამ ,,სამყაროში“ მე ერთი სასიამოვნო სიურპრიზი დამხვდა. აქ გადავაწყდი  ჩემსავე თანამემამულეებს, რომლებიც, შეიძლება ჯერჯერობით ისეთივე საქვეყნოდ ცნობილები არ არიან, როგორც, წარმატების ფილოსოფიის ზოგიერთი აღიარებული გურუ (ჯერ–ჯერობით, რადგან დარწმუნებული ვარ ეს დროის საკითხია), მაგრამ ამ ადამიანებმა გაჭრეს ერთგვარი არხი ქართულ ინტერნეტსივრცესა და იმ სამყაროს შორის და მოგვევლინნენ “ახალი აზროვნების” პიონერებად საქართველოში, რომლის გამოც უკვე დაიმსახურეს უამრავი ადამიანის და მათ შორის ჩემი პატივისცემა და სიყვარული.

შენც, ჩემო ძვირფასო სტუმარო, გირჩევ ეწვიო ქეთევან გოგიაშვილს  და გიორგი თვალაძეს მათსავე საიტებზე და გარწმუნებ იქიდან სულ სხვა თვალით, უფრო რეალურად, უფრო საღად დაინახავ და იგრძნობ როგორც სამყაროს, ისევე ამ სამყაროში წარმატების მიღწევის შესაძლებლობებს.

შემდეგ კი,  ჩემთანაც შემოიარე და ერთად ვიფიქროთ, ვიმსჯელოთ ამ შესაძლებლობებზე, დავსახოთ მიზნები, ვეძებოთ გზები ამ მიზნების მისაღწევად, ვიაროთ ამ გზებით, რაც არ უნდა გაუკვალავი, ეკალბარდებით დახლართული არ იყოს ისინი, რამდენჯერაც არ უნდა დავეცეთ და გადავიტყავოთ მუხლები, რადგან სწორედ განუწყვეტელი, მიზანდასახული ქმედებები მიგვიყვანს იმ საბოლოო შედეგამდე – მიზნამდე, რომლის გარეშეც სხვა ყველაფერი  აზრს კარგავს და ფუჭ გარჯად იქცევა.

როგორც მთაში იტყოდნენ: “საპატარძლო იმას კი არ ეკუთვნის, ვინც მას შუამავლები გაუგზავნა, 

არამედ იმას, ვინც ის ცოლად მოიყვანა.”

სიყვარულითა და მადლიერებით,   ხვიჩა მებონია.

P.S. ეს პირველია პოსტია, რომლითაც “შევცურე” ბლოგოსფეროს თვალუწვდენელ სივრცეში და ახლა ჰაერივით მჭირდება თქვენი დახმარება, რომ არ დავკარგო სწორი კურსი. ამიტომ, გთხოვთ ნუ დაიზარებთ და გამოხატეთ თქვენი მოსაზრებები (მოწონებები, შენიშვნები, სურვილები, რეკომენდაციები და ა.შ.) კომენტარების სახით.

აგრეთვე გაუზიარეთ ეს პოსტი თქვენს მეგობრებს სოციალური ქსელების მეშვეობით.

უღრმესი მადლობა!

შევხვდებით მწვერვალზე!