
1810-იან წლებში ტოკიოში, კიობაშის რაიონში, ერთი ღონიერი კაცი, სახელად ტაკეკუმა ცხოვრობდა. ის რიკიში და, ამასთან ერთად, ოიაკატაც იყო. ერთხელ, ნაშუადღევს, სკოლაში ჩრდილო-დასავლეთ ნოტოდან (ახლანდელი იშიკავადან) ჩამოსული ახალგაზრდა კაცი ეწვია სოფლის მამასახლისის წერილით. წერილში ეწერა: „ვგონებ, ეს ყმაწვილი სუმოსთვის არის დაბადებული. გთხოვთ, მოწაფედ აიყვანოთ“.
გაგრძელება »