
კორეის ომის პერიოდში, აშშ-ს აღმოსავლეთ სანაპიროზე მდებარე ერთ შეძლებულ ოჯახში ერთ საღამოს ტელეფონმა დარეკა. დაისახლისმა აიღო ყურმილი და სიხარულისგან სუნთქვა შეეკრა როცა საკუთარი ვაჟის ხმა გაიგონა.
კორეის ომის პერიოდში, აშშ-ს აღმოსავლეთ სანაპიროზე მდებარე ერთ შეძლებულ ოჯახში ერთ საღამოს ტელეფონმა დარეკა. დაისახლისმა აიღო ყურმილი და სიხარულისგან სუნთქვა შეეკრა როცა საკუთარი ვაჟის ხმა გაიგონა.
მე დავიბადე სოფლად, სადაც ქალები მზეს ასწრებენ გაღვიძებას და ნამიან მდელოს გრძელი ქვედაბოლოებით შეისისხლხორცრბენ. მე დავიბადე სოფლად, სადაც მამლის ყივილი მოასწავებს ახალი დღის გათენებას.
ყოველი დილა იწყება იმედით, დღეის შემდეგ. ეს უკანასკნელი კი მოიცავს ყველასა და ყველაფერს რისი შესრულების ძალაც დღეს არ შეგვწევს. ამ ორ სიტყვაში კი გადის დღეები, კვირები, თვეები და ზოგჯერ წლები სასრულამდე. ასე უსასრულო ჯაჭვით არის გადაბმული ყოველი დღე ამ სიტყვებზე, ისე თითქოს თავშესაფარს ამ მოკლე წინადადებაში პოულობს. თითქოს გეიმედება არარსებული გარემოება, რომელსაც მომავალში შენვე იქმნი.
„მუდამ შეუძლებელი გეჩვენება ვიდრე არ გააკეთებ“
– ნელსონ მანდელა
მოგესალმები მკითხველო. გვიფიქრია მოულოდნელობის არსზე, ან რა არის მოულოდნელობა?
„გუშინდელი დღე წარსულია, ხვალინდელი – ჯერ არ არის დამდგარი. ჩვენ მხოლოდ გვაქვს დღევანდელი დღე. მოდით, დავიწყოთ…“
დღეს ძალიან ბევრს საუბრობენ იმაზე, რომ პიროვნული ზრდა ადამიანის განვითარების უმნიშვნელოვანესი ნაწილია და რომ ეს პროცესი მთლიანად მის მონდომებასა და სურვილზეა დამოკიდებული.
როცა ჩვენ გვინდა გადავჭრათ რაიმე ცხოვრებისეული ამოცანა, ძალზე დიდი მნიშვნელობა აქვს თუ როგორ მოვამზდებთ საკუთარ ტვინს ამ ამოცანის ამოხსნაზე სამუშაოდ.
ჩვენი ინტელექტის მუშაობას უზრუნველლყოფს ნერვული სისტემა, რომელიც შედგება ორი ნაწილისაგან:
ცენტრალური ნერვული სისტემა, რომელიც მდებარეობს თავში და პერიფერიული ნერვული სისტემა, რომელიც განაწილებულია მთელ სხეულში.