ვიქნებოდი ასე 10-11 წლის, კარს დავეჯახე შუბლით… 
კარის გაღება ვიცოდი უცნაურად, სწრაფი მოძრაობით შევაღებდი ისე თითოქოს შტურმით ვაპირებ შევარდნასო და თან ეგრევე შევყვებოდი მეც… ამის გამო ხშირად ვღებულობდი საყვედურს, იქნება მეორე მხარეს ვინმე დგას თავი უნდა გაუხეთქოო?…
რუსეთის ერთ–ერთ პროვინციულ ქალაქში, ერთ–ერთ ბანკში, ბანკის თანამშრომელსა და მოქალაქეს შორის მოხდა კონფლიქტი. კლიენტი ბანკს ედავებოდა რაღაც საკომისიოს არასწორად დარიცხვას. ჩაერია ხელმძღვანელობა, მაგრამ ამან მოქალაქეს არ უშველა.
კლიენტი დაემუქრა მენეჯერს, რომ დაწერდა საჩივარს.
–კი ბატონო, წარმოადგინეთ თქვენი პრეტენზია წერილობითი ფორმით და ბანკი მას განიხილავს დადგენილი წესით. თუმცა იცოდეთ, რომ ამით მაინც ვერაფერს ვრ მიაღწევთ – უთხრეს მას მენეჯერმა.
გაგულისებულმა კლიენტმა ლანძღვა–გინებით და მუქარით დატოვა ბანკი.
– ნახე, სახლს ყიდიან ერთ დოლარად.
უთხრა ერთმა მათხოვარმა მეორეს და რომელიღაც გაზეთის ნაგლეჯი მიაწოდა.
მეორემ დახედა. ეტყობა უცბად წაიკითხა რაც ეწერა და თქვა:
