იგავის ძალა

ერთ სახელმწიფოში ცხოვრობდა ბრძენი, რომელიც  ყველაფერზე საუბრობდა იგავებით და გამოცანებით. ერთხელ ის „დააბეზღეს“ ხელმწიფესთან:

– მეფეო, თავი მოგვაბეზრა თავისი “სიბრძნით!” თუ მას აუკრძალავთ იგავებით საუბარს, ნახავთ, რომ  ის ვერ შეძლებს ნორმალურად ერთი აზრის ჩამოყალიბებასაც კი.

 ხელმწიფემ დაიბარა ბრძენი და უთხრა:

–რად გინდა ეს გადაკრული საუბრები, ალეგორიები და გამოცანები? არ ჯობია პირდაპირ და გასაგებად უთხრა ადამიანებს სათქმელი?! 

– თქვენო უდიდებულესობავ! – უპასუხა ბრძენმა, – ვთქვათ, ადამიანი, რომელსაც წარმოდგენა არა აქვს, თუ რა არის კატაპულტა  გეკითხებათ: „რა არის ეს?“ თქვენ კი პასუხობთ: „კატაპულტა არის კატაპულტა!“ როგორ ფიქრობთ, გაიგებს რამეს?

– რა თქმა უნდა არა. – უპასუხა ხელმწიფემ.

– მაგრამ, თუ ეტყვით, რომ კატაპულტა რაღაცით წააგავს მშვილდს და ის გაკეთებულია ბამბუკისგან – ეს მისთვის ცოტათი უფრო გასაგები იქნება?

– დიახ! – თქვა ხელმწიფემ.

–ესე იგი, გასაგები რომ  გავხადოთ , ის  რაც ადამიანმა არ იცის – უნდა შევადაროთ იმასთან რაც მან უკვე იცის. ასევეა ჩემი იგავებიც – მათი მეშვეობით მე ადამიანებს ვაწვდი იმ ცოდნას, რომლის პირდაპირ მისაღებადაც მათი გონება ჯერ მზად არ არის.