გჯეროდეთ სასწაულის

 “…მომდევნო დღეს მოგზაურები პირველად აღმოჩნდნენ საშიშროების წინაშე. ისინი გადაეყარნენ შეიარაღებული მხედრებს.

– რა დაგრჩენიათ ამ უდაბნოში? – მკვახედ იკითხა მათმა წინამძღოლმა.

– ეგვიპტეში მივდივართ. – უპასუხეს მოგზაურებმა.

– უნდა გაგჩხრიკოთ, რათა დავრწმუნდეთ, რომ მშვიდობიანი მგზავრები ხართ და არა მეომრები.   

ალქიმიკოსი ნელა ჩამოქვეითდა. სანტიაგომაც მას მიბაძა. ორივე გაჩხრიკეს. ერთერთმა მეომარმა წინამძღოლს მიაწოდა ალქიმიკოსის ჩანთაში აღმოჩენილი უცნაური ფორმის პატარა შუშის ბოთლი და მოყვითალო ფერის კვერცხის ფორმის შუშის ფიგურა.

– რა არის ეს? – იკითხა მან

– ფილოსოფიური ქვა და უკვდავების ელექსირი – ალქიმიკოსების დიადი გამოგონება.  ის ვინც დალევს ელექსირს, გახდება უკვდავი, ხოლო ამ ფილოსოფიური ქვის ნამცეცა ნატეხს შეუძლია ნებისმიერი მეტალი ოქროდ აქციოს. – უპასუხა მოხუცმა.

– რაო–რაო?! – ჩაეკითხა სიცილით წინამძღოლი.

და როცა ალქიმიკოსმა გაიმეორა პასუხი, მეომრებს ისეთი ხარხარი აუტყდათ, ცხნებიც კი დაფრთხნენ.

როცა სული მოითქვა, წინამძღოლმა უკანვე მიუყარა მგზავრებს თავიანთი ნივთები და უთხრა:

–კარგი, აიღეთ თქვენი ელექსირი და მოუსვით აქედან… უკვადავებო!

და სიცილით მოსწყვიტა ცხენი. მხედრები ხარხარით მიჰყვნენ უკან.

– შენ რა, გაგიჟდი? – ეცა სანტიაგო ალქიმიკოსს, როცა მხედრები თვალს მიეფარნენ. რატომ უთხარი მათ სიმართლე ამ ნივთების შესახებ?

– რატომ? იმიტომ, რომ ნათლად დაგენახა ამ სამყაროში მოქმედი ერთ–ერთი მარტივი კანონი, – უპასუხა ალქიმიკოსმა, – ადამიანები ვერასდროს ვერ ხვდებიან, თუ რა განძია მათ წინაშე, და იცი რატომ? იმიტომ რომ მათ არ სჯერათ  სასწაულების…”

თითქოს ყველამ ვიცით, რომ ღმერთმა თავის ხატად და მსგავსად შექმნა ადამიანი, მაგრამ სინამდვილეში არ გვჯერა ამის, არ გვჯერა სასწაულების. არადა სასწაულები ხდება, უფრო მეტიც, ჩვენ თვითონ შეგვწევს უნარი მოვახდინოთ ისინი.

ხშირად ვამბობთ ან გვესმის: „ მე რომ ფული მქონდეს,“ „მე რომ მანქანა მყავდეს“, „მე რომ სახლი მქონდეს“,  „მე რომ ნორმალური ცოლი/ქმარი მყავდეს“, „მე რომ ლატარიაში მილიონი მოვიგო“, მე რომ ნატვრისთვალი მქონდეს“, „ მე რომ ჯადოქარი ვიყო“ და ა.შ.

მაგრამ სინამდვილეში, საქმე იმაშია, რომ ჩვენ ისედაც ვართ ჯადოქრები და შეგვიძლია ნებისმიერი ოცნების რეალობად ქცევა, თუ…. ვირწმუნებთ ამას. ვინაიდან რწმენა – ეს არის უზარმაზარი გამწევი ძალა, რომელსაც შეუძლია მთებიც კი გადადგას.

არსებობს უამრავი მაგალითი იმისა, როცა ადამიანს ამოძრავებდა მხოლოდ რწმენა და მიუხედავად იმისა, რომ ფაქტები სულ სხვას მეტყველებდნენ და თითქოს არაფრის იმედი არ უნდა ჰქონოდა, ის მაინც არ ეცემოდა სულიერად, განაგრძობდა მიზნისკენ სვლას და აღწევდა წარმატებას.

რაც უფრო ძლიერია რწმენა, მით უფრო მეტია შანსი მივიღოთ ის, რისიც გვწამს.

ხშირად ადამიანები უფრო ხალისით ირწმუნებენ ისეთი სასწაულის მოხდენას, რომელიც მათი მიზნების განხორციელებას ხელს შეუშლის, ვიდრე ისეთისას, რომელიც მათ ბედნიერებას მოუტანს. ალბათ თქვენც გაგიგონიათ: „მე რომ გემი ვიყიდო, ზღვა დაშრება“, „მე რომ პარიკმახერობა ვისწავლო, ქალები უთავო ბავშვების გაჩენას დაიწყებენ“ და ა.შ.

სასწაული რომ ვირწმუნოთ, ჯერ უნდა ვირწმუნოთ ის, რომ ღირსნი ვართ სასწაული გარდაგვხდეს. სამწუხაროდ ადამიანთა უმრავლესობას ძალზე დაბალი თვითშეფასება აქვს.

ამას წინათ, ერთ ჩემს ძალზე ახლობელ ადამიანთან საუბრისას, როცა სიტყვა ფულსა და სიმდიდრეზე ჩამოვარდა, მან მითხრა:

– მილიონები ნამდვილად არ მინდა… ახლა რაც მე მჭირდება, არის 300 000 (?!) დოლარი, რომ ჩემი ფინანსური პრობლემები მოვაგვარო, ვიყიდო სახლი, მანქანა, ერთი პატარა ბინა თბილისში, რომ სტუდენტობისას ბავშვებს არ მოუწიოთ ქირით ცხოვრება (?!) და სამუშაო სტაბილური შემოსავლით (?!)

როცა ვკითხე ამ ყველაფრის გაკეთებას მილიონებით ხომ უფრო კარგად შეძლებდა, მიპასუხა:

– კაცი ღორი არ უნდა იყო. მე ეს ნაანგარიშევი მაქვს და ვიცი რომ ამ ყველაფრისთვის 300 000 თავისუფლად მეყოფა და რატომ უნდა ვინატრო მილიონები? ზოგიერთებს რომ არაფერი ყოფნით, რამდენიც არ უნდა იშოვონ არ აკმაყოფილებთ და ყველაფერი თავისთვის უნდათ, იმიტომაცაა რომ ერთეულები მილიარდებს ფლობენ და უმრავლესობა სიღატაკეში ცხოვრობს (?!)

ხოლო ჩემს შეკითხვაზე, სტაბილურ სამუშაოს არ ჯობია მილიონები გქონდეს ბიზნესის  ან ინვესტიციებისთვის და იქიდან მიიღო შემოსავლები, მან კიდევ უფრო „არგუმენტირებული“ პასუხი გამცა:

– არა ძმაო, მილიონიანი ბიზნესი, ინვესტიციები, მე სად მაქვს მაგისისთვის საჭირო ცოდნა და ჩვევები და საერთოდ ეს ზედმეტი თავის ტკივილი და უძილობაა, მე კი მშვიდად და ბედნიერად მინდა ცხოვრება ჩემს ოჯახთან ერთად (!!!)

ალბათ თქვენც ხშირად გსმენიათ რაღაც ამის მსგავსი ან თავად ბევრი თქვენგანი აღმოჩენილა სიტუაციაში, როცა ძალიან გიშლიდათ ხელს საკუთარ შესაძლებლობებში დაეჭვება. ეჭვი კი რწმენის ყველაზე დიდი და საშინელი მტერია. მის გამო ჩვენ ვკარგავთ ყველაფერს, რისი მიღებაც შეგვეძლო, მაგრამ არც კი გვიცდია. ალბათ ყველას გსმენიათ:  “ჯობია მოსინჯო და ინანო, ვიდრე სანანებელი გაგიხდეს ის რომ არ მოსინჯე”.

გაიხსენეთ რამდენჯერ გიფიქრიათ, როცა რამის გაკეთება გინდოდათ, რომ თქვენ არ ხართ დარწმუნებული გამოგივათ თუ არა, რომ თქვენი გამოცდილება არ არის საკმარისი. რა გასაკვიარია, რომ ასეთი მტკიცებულებების შემდეგ თქვენ არ გამოგდიოდათ არაფერი.

რადგან, როცა  ვამბობთ, რომ რამე არ შეგვიძლია, არ ვართ მისი ღირსი, ჩვენ ამ აზრს შთავაგონებთ ერთის მხრივ საკუთარ თავს, ჩვენს ქვეცნობიერს, მეორეს მხრივ კი სამყაროს და ისიც შესაბამისად რეაგირებს ჩვენს ურწმუნოებაზე –  წარმატებას აძლევს იმას, ვისაც სჯერა სასწაულების.

ამიტომ იმისთვის, რომ ბედნიერი და წარმატებული ადამიანი გავხდეთ, ჩვენ ჯერ უნდა ვისწავლოთ საკუთარი თავის სიყვარული და საკუთარი უნიკალურობის აღიარება. ვინაიდან ნებისმიერი რწმენის არსი მდგომარეობს იმაში,  რომ ჩვენ უნდა გვჯეროდეს პირველ რიგში საკუთარი ძალების, უნდა გვჯეროდეს, რომ შეგვწევს უნარი მოვახდინოთ სასწაული.

ეს რწმენა კი უნდა გამოვიმუშაოთ თანდათანობით, საკუთარ თავზე ყოველდღიური მუშაობით. ის უნდა შევაგროვოთ ნაწილ–ნაწილ ამ სიტყვების პირდაპირი მნიშვნელობით მანამ, სანამ არ იქცევა იმ მძლავრ იარაღად, რომელიც  ჩვენი წარმატებისკენ მიმავალ გზაზე ნებისმიერ ბარიერს დაგვაძლევინებს.

სამყაროში არ არსებოს არც ერთი დიდი მიღწევა, დიადი გამარჯვება, რომელიც რწმენით არ იყო ნასაზრდოები. ყველა ცნობილმა, მდიდარმა, წარმატებულმა, დიადმა ადამიანმა გზა მწვერვალებისკენ თავისებურად გაიკვლია, მაგრამ ყველას აერთიანებდა ერთი რამ – მათ უპირობოდ სჯეროდათ თავიანთი წარმატების.

რწმენა –ეს ნდობაა. ნდობა უფლის სიბრძნისა და სიყვარულისადმი, ნდობა  საკუთარი თავისა და გარშემომყოფებისადმი. ნუ დაკარგავთ ამ ნდობას, ნუ მისცემთ ეჭვებს უფლებას წნეხში მოგაქციონ, ნუ მისცემთ სხვის აზრებს უფლებას გახდნენ თქვენი, იყავით დარწმუნებული თქვენ თავში, თქვენს უსაზღვრო შესაძლებლობებში, თქვენს ყოველ სიტყვაში, თქვენს ყოველ ფიქრში, სურვილსა და ოცნებაში.

გახსოვდეთ, სასწაულები ხდება იქ, სადაც მათი სჯერათ!

 

სიყვარულით და მადლიერებით, ხვიჩა მებონია

თქვენ თუ გჯერათ სასწაულების? გაგვიზიარეთ თქვენი მოსაზრებები 

კომენტარების სახით ან/და მოგვწერეთ ელფოსტაზე.

გაუზიარეთ ეს პოსტი მეგობრებს ქვემოთ განთავსებული სოციალური

ქსელების ღილაკების მეშვეობით.

უღრმესი მადლობა წინასწარ და მომავალ შეხვედრამდე

 

საინტერესო პოსტები

• როგორ შევიტანოთ სინათლე ჩვენს შინაგან სამყაროში…
• პროგრამები ჩვენს ქვეცნობიერში… რომლებიც განსაზღვრავენ შედეგებს ჩვენს ცხოვრებაში
• სიტყვის ძალა
• „სამასმეერთე მილიონერი“… თუ პირველი წიგნი მომავალი მილიონერებისთვის?
• ოცნებიდან რეალობამდე!
• ისწავლეთ სხვების მიღება
• სუპერეფექტური აზროვნების 7 ოქროს წესი
• ორი ეფექტური მეთოდი, რომლებიც აადვილებენ აზროვნების პროცესს ნებისმიერი ცხოვრებისეული ამოცანის გადაწყვეტაზე მუშაობის დროს
• როგორ გავააქტიუროთ აზროვნების პროცესი და როგორ ვიფიქროთ ეფექტურად
• როგორ დავსვათ შეკითხვები სუპერეფექტურად
• რა არის სიყვარული – თავისუფლება თუ ვალდებულება
• ერთი მარტივი მოქმედება, რომელიც ჩვენი მიზნების მიღწევის ალბათობას თითქმის 100% – მდე ზრდის